وایاوای

وایاوای . (اِ مرکب ) شور و غوغای واقعه زدگان را گویند. (از برهان ). به وزن هایاهای به معنی آه و ناله و نوحه به خلاف هایاهای که به معنی شور و شر و نعره و فریادست . (انجمن آرای ناصری ). آه و ناله وفریاد. نوحه . بکاء. (از یادداشت های مرحوم دهخدا).