وتین

وتین . [ وَ ] (ع اِ) رگی که دل بدان آویخته است . (ناظم الاطباء). رگ دل و تن . (بحرالجواهر). رگ دل . (زمخشری ). رگ دل که هرگاه پاره گردد صاحبش می میرد. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). رگی است که با پاره شدن آن صاحبش می میرد و ابن سیده گوید رگی است چسبیده به قلب . ج ، وُتُن ، اَوتِنَه . رگ دل که چون ببرد مردم بمیرد. (مهذب الاسماء). پی پشت مازه . (بحرالجواهر).