وجرة

وجرة. [ وَ رَ / وَ ج َ رَ ] (ع اِ) گَوی که جهت شکار وحوش کنند که چون وحوش بر آن گذرد چاه و مغاکی درآید. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، وجار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گودالی که جهت گرفتن وحوش کنند. (ناظم الاطباء).