وجن

وجن . [ وَ ] (ع مص )دور انداختن . || بر زمین کوفتن . || کوفتن گازر جامه را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). کوفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || (اِ) وَجَن . واجن . زمین سخت دارای سنگ ریزه و قیل العارض من الارض . (اقرب الموارد).