وجیه المله
لغتنامه دهخدا
وجیه المله . [ وَ هُل ْ م ِل ْ ل َ / ل ِ ] (از ع ، ص مرکب ) از وجیه المله ٔ عربی . کسی که مورد توجه و علاقه ٔ مردم است . دارای وجاهت ملی . مقبول عامه :
خران داخلی معقول بودند
وجیه المله و مقبول بودند.
خران داخلی معقول بودند
وجیه المله و مقبول بودند.
ایرج میرزا (از فرهنگ فارسی معین ).