وخوشةلغتنامه دهخداوخوشة. [ وُ ش َ ] (ع مص ) وخاشة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). تباه و فرومایه و بی اعتبار گردیدن . (منتهی الارب ). || بددل شدن . (تاج المصادر بیهقی ). || ردی و زبون گشتن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به وخاشة شود.