ودیهلغتنامه دهخداودیه . [ وُدْ دی ی َ ] (ع اِ) زوجه . زن . (فرهنگ فارسی معین ) : معبر گفت که در همین حلال تو نهال جمال بشکفد و شجره ٔ ودیه ٔ تو به ثمره ٔ ولادت مثمر گردد. (فرهنگ فارسی معین از روضة العقول ، مقدمه ٔ مرزبان نامه ).
