وذفان
لغتنامه دهخدا
وذفان . [ وَ ] (ع اِ)شتاب زدگی و نزدیک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و به همین معنی است در سیره ٔ پیغمبر (ص ): نزل بام معبد وذفان مخرجه الی المدینه ؛ ای حدثانه و سرعانه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
