وذفلغتنامه دهخداوذف . [ وَ ] (ع مص ) روان شدن پیه و جز آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). فعل آن از باب ضرب است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || رفتن با کبر و سرفرازی . (از اقرب الموارد). وذفان . رجوع به وذفان شود.
