وذیللغتنامه دهخداوذیل . [ وَ ] (ع اِ) وذائل . ج ِ وذیلة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). به معنی آیینه و پاره ای از سیم جلاداده . رجوع به وذیلة شود.