وراجی

وراجی . [ وِرْ را ] (حامص ) هرزه و لاف زدن و به هندی بک بک کرنا. (آنندراج از سفرنامه ٔ شاه ایران ). || در تداول پرگویی و با کردن صرف شود :
شغل خوبی زیر سر کن دخل دار
جان بابا را به وراجی چکار؟

بهار (دیوان ج 2 ص 238 از فرهنگ فارسی معین ).

- وراجی کردن ؛ پرگویی کردن . پرحرفی کردن .