وزءلغتنامه دهخداوزء. [ وَزْءْ ] (ع مص ) خشک کردن گوشت . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || پراکنده کردن قوم را و از همدیگر جدا نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
