وساوس
لغت‌نامه دهخدا
وساوس . [ وَ وِ ] (ع اِ) ج ِ وسواس ، به معنی اندیشه ٔ بد و آنچه در دل گذرد. (آنندراج ) (غیاث اللغات )(اقرب الموارد). || ج ِ وسوسه :
خدای عزوجل از تنش بگرداناد
مکاره دوجهان و وساوس خناس .
خواهی که شود رسته روانت ز جهنم
در مدح علی کوش که رستی ز وساوس .
تا کی باشد تو را وساوس همراه
تا کی باشد تو را کواکب همبر؟
متابعت وساوس شیطانی و موافقت هواجس نفسانی نمودی . (سندبادنامه ). رجوع به وسوسه شود.
خدای عزوجل از تنش بگرداناد
مکاره دوجهان و وساوس خناس .
منوچهری .
خواهی که شود رسته روانت ز جهنم
در مدح علی کوش که رستی ز وساوس .
ناصرخسرو.
تا کی باشد تو را وساوس همراه
تا کی باشد تو را کواکب همبر؟
مسعودسعد.
متابعت وساوس شیطانی و موافقت هواجس نفسانی نمودی . (سندبادنامه ). رجوع به وسوسه شود.
