وسب

وسب . [ وَ ] (ع اِ) چوبی است که نزدیک تگ چاه اندازند چون خاکش ریزان باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ، وسوب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || (مص ) گیاه ناک گردیدن زمین . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).