وصوصلغتنامه دهخداوصوص . [ وَص ْ وَ ] (ع اِ) سوراخ پرده و جز آن به مقدار چشم که بنگرند از وی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). سوراخ روی بند که بدان بنگرند. (مهذب الاسماء). ج ، وصاوص . (اقرب الموارد). رجوع به وصواص شود.
