وضن
لغت‌نامه دهخدا
وضن . [ وَ ] (ع مص ) دوتا کردن بعض چیزی را بر بعض . (منتهی الارب ). دوچند گردانیدن . (منتهی الارب ). || بر یکدیگر نهادن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || نوار بافتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || به جواهر مرصع کردن چیزی . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (تاج المصادر بیهقی ) (آنندراج ).
