وطحةلغتنامه دهخداوطحة. [ وَ ح َ / وَ طَ ح َ ] (ع اِ) یکی وطح ، و آن پلیدی و گِل و خاکی است که بر سم و چنگال ستور و مرغ چسبد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
