وطش

وطش . [ وَ ] (ع مص ) زدن . || دفع کردن . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد): وطش عن فلان ؛ دفعه عنه . (اقرب الموارد). || بیان نمودن یک جزء از کار را. (ناظم الاطباء): وطش الحدیث و الخبر؛ بیّن طرفاً منه . (اقرب الموارد). || آشکار نکردن سخن را و به طور اغلاق و اشکال سخن راندن . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).