وغیقلغتنامه دهخداوغیق . [ وَ ](ع اِ) آواز که از شکم ستور برآید در رفتار، یا آواز غلاف نره ٔ آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). وعیق . (از اقرب الموارد). رجوع به وعیق شود.
