وفا کیشلغتنامه دهخداوفا کیش . [ وَ ] (ص مرکب ) آنکه همواره شرائط وفا به جای آورد. باوفا.وفادار : از خودسری و خودرایی کار آلتوم وفاکیش اوفاد وفاق به نفاق و شقاق مبدل گشت . (عالم آرای عباسی چ امیرکبیر ج 1 ص 228 از فرهنگ فارسی معین ).
