وقاح

وقاح . [ وَ ] (ع ص ) (رجل ...) مرد بی شرم . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || امراءة وقاح الوجه ؛ زن بی شرم . (منتهی الارب ). زن بی رو. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || مرد جری بر ارتکاب بزه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سخت روی . (دهار) (اقرب الموارد). پررو. || وجه وقاح ؛ رویی سخت پوست .(مهذب الاسماء). || حافر وقاح ؛ سم سخت و شوخ گرفته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سم سخت . (مهذب الاسماء). ج ، وُقُح . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || رجل وقاح الذنب ؛ مرد صبور و پرطاقت در سواری . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).