ولایت بخش
لغتنامه دهخدا
ولایت بخش . [ وَ / وِ ی َ ب َ ] (نف مرکب ) ولایت بخشنده . پادشاهی که ولایت ها به دیگران بخشد :
نخست پادشهی همچو او ولایت بخش
که جان خویش بپرورد و داد عیش بداد.
نخست پادشهی همچو او ولایت بخش
که جان خویش بپرورد و داد عیش بداد.
حافظ.