ولجة

ولجة. [ وَ ل َ ج َ ] (ع اِ) سمج کوه که رونده در باران و جز آن در آن درآید. به فارسی باران گریز است . (منتهی الارب ). غاری است که عبورکننده از باران و جز آن خود را در آن میپوشاند. (اقرب الموارد). || خم وادی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || جای ولوج . (اقرب الموارد). ج ، وَلَج ، اولاج (منتهی الارب ) (اقرب الموارد)، وَلَجات . (اقرب الموارد).