وکری

وکری . [ وَ ک َ را ] (ع ص ) (ناقة...) ناقه ٔ تیزرو یا کوتاه بالای پرگوشت . || (امراءة...) زن سخت سپرنده زمین را زیر پای . || (اِ) نوعی از دویدن اسب و شتر. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از آنندراج ). رجوع به وکر شود.