وکن
لغتنامه دهخدا
وکن . [ وُ ک َ ] (ع اِ) ج ِ وُکنة، به معنی آشیانه ٔ مرغ . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به وکنة شود :
لرزلرزنده غضنفر در عرین
ترس ترسنده عقاب اندر وکن .
لرزلرزنده غضنفر در عرین
ترس ترسنده عقاب اندر وکن .
ناصرخسرو.