ویشگردلغتنامه دهخداویشگرد. [ ش َ گ ِ ] (اِخ ) شهری است استوار اندرمیان کوه و صحرا نهاده بر حد میان چغانیان و ختلان واندر وی دایم باد آید و تربت شقیق بلخی رحمةاﷲعلیه آنجاست و از وی زعفران بسیار خیزد. (حدود العالم ).
