پاتهی

پاتهی . [ ت ُ ] (ص مرکب ) برهنه پای . تهی پای : و مستحب آن است که در مکه پاتهی رود. (تفسیر ابوالفتوح رازی ).
پاتهی گشتن به است از کفش تنگ
رنج غربت به که اندر خانه جنگ .

مولوی .