پاریا

پاریا. (اِخ ) (طبقه ٔ...) (از سانسکریت ، پارا. بیرون از...) و معنی ترکیبی آن بیرون از طبقه است . در آئین برهمائی پاریا به کسانی اطلاق میشود که از طبقات هندی خارج باشند و بعبارت دیگر پاریا یعنی افرادی محروم از تمام حقوق دینی واجتماعی خواه از طریق نژادی و خواه از طریق طرد آنان از جامعه ٔ برهمنی . بنابر قوانین قدیمه ٔ برهمائیان طبقات مطروده به سه دسته تقسیم میشوند: نخست طبقه ٔ «آبهی ساستهاس » یعنی به نفرینان . (ملاعین )، و این گروه کسانی هستند که بر اثر ارتکاب گناهان بزرگ از طبقات هندی طرد شده اند. دوم دسته ٔ «وراتیاس » یعنی مطرودین از مذهب ، تکفیرشدگان ، و اینان کسانی باشند که بر اثر مجری نداشتن قواعد و قوانین و مراسم دینی خاصه سرباز زدن از دستورهای وِدا بدین عقوبت دچار گشته اند.سوم : دسته ٔ «اَپَسَداس » یعنی مطرودین و راندگان علی الاطلاق و اینان کسانی اند که از وصلت نامشروع و یا از نسل ملعونان و گناهکاران زاده اند. از دو دسته ٔ اول ممکن است اشخاصی پس از توبت و انابت به طبقات اصلی اجتماعی و دینی خود بازگردند ولی دسته ٔ سوم به هیچ روی قابل عفو و بخشایش نیستند. پاریاها در عقیده ٔ هندوان مردمی پلید و نجسند چنانکه لمس و مس ّ آنان موجب ناپاکی و پلیدی شود و بهمین سبب ناگزیر بیرون از شهرها و دهکده ها زندگی کنند و برای تحصیل اسباب معیشت بکارهای پست و منفور که افراد دیگر طبقات اجتماعی از آنها بیزارند، تن دردهند.