پازور
لغت‌نامه دهخدا
پازور. (اِخ ) جادوئی تورانی که در جنگ هماون بجادوی برف و سرما و باد دمان بر ایرانیان آورد چنانکه از برف و سرما دست نیزه گذاران از کارزار فروماند. این اسم را در بعض نسخ شاهنامه «بازور» ضبط کرده اند و «یوستی » نیز بهمین صورت آورده است . رجوع به بازور شود.
