پانتن

پانتن . [ ت ِ] (اِخ ) (قدیس ...) یکی از پیشوایان دین مسیح . مولد در حدود سال 240 م . و وفات در حوالی سنه ٔ 306 به اسکندریه . وی نخست طریقه ٔ حکمای رواقی داشت . و سپس قبول دین ترسائی کرد. و دمتریوس پادشاه اسکندریه او را به ریاست مدرسه ای که برای تعلیم اصول مسیحیت بنیاد کرده بود برگماشت . از جمله ٔ شاگردان پانتن در این مدرسه کلمان اسکندرانی است که جانشین وی شد. پانتن مدتی از طرف دمتریوس به محلی فرستاده شد که اوزب آنرا هندوستان می نامید و ظاهراً آن محل ، حبشه بوده است . و او در آنجا شروع به نشر تعالیم مسیح کرد و نسخ__ه ای از انجیل به زبان یهود یا آرامی یافت که اصلاً متعل-ق به سن ماتیو بود و او راست تفسیری بر انجیل که قطعاتی از آن باقی مانده است . ذکران وی به هفتم یولیه است .