پاکیزه سرشت

پاکیزه سرشت . [ زَ / زِ س ِ رِ ] (ص مرکب ) پاک طینت . پاک نهاد. پاک فطرت . پاک سرشت :
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت .

حافظ.