پربار

پربار. [ پ ُ ] (ص مرکب ) (درخت ...) بسیاربار. بسیارمیوه . مقابل کم بار :
تا بگفتاری پربار یکی نخلی
چون بفعل آئی پرخار مغیلانی .

ناصرخسرو.

|| که شار و غِش بسیار دارد (زر و سیم و غیره ).