پردخته گشتن

پردخته گشتن . [ پ َ دَ ت َ / ت ِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) خالی گشتن . صافی گشتن . تهی شدن :
بسوی حصار اندر آورد پای
در آن راه ازو گشت پردخته جای .

فردوسی .

چو نرسی بشد هفته ای برگدشت
دل شاه از اندیشه پردخته گشت .

فردوسی