پرده شناس
لغتنامه دهخدا
پرده شناس . [ پ َ دَ / دِ ش ِ ] (نف مرکب ) کنایه از مطرب و رامشگر و نوازنده و موسیقی دان :
پرده شناسان بنوا در شگرف
پرده نشینان بوفا در شگرف .
|| کنایه از عارف وصاحب فهم و فراست . (برهان ).
پرده شناسان بنوا در شگرف
پرده نشینان بوفا در شگرف .
نظامی .
|| کنایه از عارف وصاحب فهم و فراست . (برهان ).