پرفنلغتنامه دهخداپرفن . [ پ ُ ف َ / پ ُ ف َن ْ ن ] (ص مرکب ) سخت مکّار و حیله گر. مُحیل . مکّار. محتال : از غمزه تیر دارد و از ابروان کمان آن دلفریب نرگس جادوی پرفنش .سوزنی .