پرنا

پرنا. [ پ َ ] (اِ) دیبای منقش لطیف و نازک را گویند. (برهان ). دیبای منقش در غایت لطافت و نزاکت . پرنو. پرنون . پرنیا. (رشیدی ). پرنیان . نوعی از دیبای منقش بود که در غایت لطافت و نزاکت باشد. (جهانگیری ). ظاهراً صاحب فرهنگ جهانگیری الف زائد کلمه ٔ پرن را در شعر منوچهری و ادیب صابر جزء کلمه شمرده و از این طریق کلمه ٔ مستقل پدید آورده و ضبط کرده است و آن الف ، الف اطلاق است . و صاحب فرهنگ رشیدی و برهان قاطع نیز از او پیروی کرده اند.