پروانیلغتنامه دهخداپروانی . [ پ َرْ ] (اِ) نام فنی از کُشتی و آن گرد حریف گشته پایش ناگهان برداشتن و از جا ربودن است . (از بهار عجم و چهارشربت به نقل غیاث اللغات ).
