پروری
لغت‌نامه دهخدا
پروری . [ پ َرْ وَ ] (اِ) پرواری . غذا :
گر نباشد جاه فرعون و سری
از کجا یابد جهنم پروری .
|| (ص نسبی ) پرواری :
هفت گاو فربه بس پروری
خوردشان آن هفت گاو لاغری .
|| (حامص ) مزید مؤخر که بدنبال بعض اسماء درآیدو به مجموع معنی مصدری یعنی پروردن دهد: بنده پروری .چاکرپروری . دانش پروری . دوست پروری . دین پروری . ذره پروری . رعیت پروری . علم پروری . معارف پروری . هنرپروری و جزاینها :
ای شرع تو مروج دین پیمبری
زیب از تو یافته روش شرع پروری .
گر نباشد جاه فرعون و سری
از کجا یابد جهنم پروری .
مولوی .
|| (ص نسبی ) پرواری :
هفت گاو فربه بس پروری
خوردشان آن هفت گاو لاغری .
مولوی .
|| (حامص ) مزید مؤخر که بدنبال بعض اسماء درآیدو به مجموع معنی مصدری یعنی پروردن دهد: بنده پروری .چاکرپروری . دانش پروری . دوست پروری . دین پروری . ذره پروری . رعیت پروری . علم پروری . معارف پروری . هنرپروری و جزاینها :
ای شرع تو مروج دین پیمبری
زیب از تو یافته روش شرع پروری .
طالب آملی .
