پرپر زدنلغتنامه دهخداپرپر زدن . [ پ َپ َ زَ دَ ] (مص مرکب ) در تداول زنان ، مردن ِ جوان بی سابقه ٔ بیماری یا با بیماری کوتاه . پر و بال زدن .
