پریزاده
لغتنامه دهخدا
پریزاده . [ پ َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) پریزاد. فرزند پری . پری نژاد :
همه رخ چودیبای رومی برنگ
خروشان ز چنگ پریزاده چنگ .
پریزاده ای یا سیاوخشیا
که دل را بمهرت همی تخشیا.
سیاوش نیم نز پریزادگان
از ایرانم از شهر آزادگان .
پریزادگان رزم رادل پسند
بپولاد پوشیده چینی پرند.
همه رخ چودیبای رومی برنگ
خروشان ز چنگ پریزاده چنگ .
فردوسی .
پریزاده ای یا سیاوخشیا
که دل را بمهرت همی تخشیا.
فردوسی .
سیاوش نیم نز پریزادگان
از ایرانم از شهر آزادگان .
فردوسی .
پریزادگان رزم رادل پسند
بپولاد پوشیده چینی پرند.
عنصری .