پر و بال
لغتنامه دهخدا
پر و بال . [ پ َ رُ / رْ رُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) پَر. مجازاً نیرو. قدرت . توانائی :
بخواهم که شاها عنایت دهی
که باشد مرا عون تو پَرّ و بال .
بخواهم که شاها عنایت دهی
که باشد مرا عون تو پَرّ و بال .
؟ (فرهنگ اسدی نخجوانی ).
