پزهلغتنامه دهخداپزه . [ پ َ زَ / زِ ] (اِ)صاحب فرهنگ شعوری این صورت را آورده است و به آن معنی ریشه ٔ اَگیر و «وُج » میدهد. رجوع به پژ شود. واﷲ اعلم . || پیدا کردن باشد. (فرهنگ اوبهی ).
