پست گردیدن
لغت‌نامه دهخدا
پست گردیدن . [ پ َ گ َ دی دَ ] (مص مرکب ) پائین آمدن . تنزل یافتن :
هستم من آن بلند که گشتم ز چرخ پست
هستم من آن عزیز که ماندم ز دهر خوار.
|| خراب شدن :
که گفتی جهان سر بسر گشت پست
پس آنگه یکی گفت کایوان شکست .
|| با زمین هموار شدن . یکسان شدن با زمین .
هستم من آن بلند که گشتم ز چرخ پست
هستم من آن عزیز که ماندم ز دهر خوار.
سنائی .
|| خراب شدن :
که گفتی جهان سر بسر گشت پست
پس آنگه یکی گفت کایوان شکست .
فردوسی .
|| با زمین هموار شدن . یکسان شدن با زمین .
