پسردائیلغتنامه دهخداپسردائی . [ پ ِ س َ ] (اِ مرکب ) پسربرادر مادر. پسر نیا. (نیا بمعنی خالوست . برهان قاطع). پسرخال . پسرخالو. || پسر نیای پدری .