پسه وردار
لغت‌نامه دهخدا
پسه وردار. [پ َ س َ / س ِ وَ ] (نف مرکب ) خادمه که دامان بلند خاتون را گاه ِ حرکت بردارد تا بزمین نساید :
آن کسان را که تو بینی پسه وردار لباس
جامه شان بنده و خود خواجه ٔ خدمتکارند.
آن کسان را که تو بینی پسه وردار لباس
جامه شان بنده و خود خواجه ٔ خدمتکارند.
نظام قاری (دیوان البسه ص 63).
