پس مانده خورلغتنامه دهخداپس مانده خور. [ پ َ دَ / دِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) آنکه بر سفره ٔ بزرگان نتواند حاضر آمدن و لکن پس از آنکه آنان صرف طعام کنند جزو چاکران و خدمتکاران بقیه ٔ طعام تواند خوردن . باقی خوار. سؤرخوار.
