پشاپویه

پشاپویه . [ پ َ ی َ ] (اِخ ) فشافویه . نام بلوکی در جنوب شرقی طهران . دو بلوک غار و پشاپویه از شمال محدود است به کوه سه پایه و حومه ٔ طهران و کن و از مغرب به شهریار و از جنوب به دریاچه ٔ قم و کویر و از مشرق به ورامین ، قسمت شمالی آن موسوم به غار و قسمت جنوبی پشاپویه است . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 358). ناحیت فشافویه ، و در او سی پاره دیه است . کوشک و علی آباد وکیلین [ ظاهراً کلین ] و جرم و قوج اغاز ، معظم قرای آنجاست . (نزهةالقلوب حمداﷲ مستوفی ص 54). و هم چنین در ولایت نشابوریه [ ظ. پشاپویه ] و [ در ] شهریار، پشته ٔ سرخی است در زیر آن پشته غاریست و در آن غار مثال پستانهای شتر آویخته است و ازو قطرات میچکد و در اکثر اوقات آن غار از آن قطرات پرآب است و مردم معلول را مفید است و به تبرک بجایها برند و گویند از برکت امامزاده است که در آن نواحی آسوده است . (نزهةالقلوب ص 287 از تحفةالغرایب ).