پشت نویسلغتنامه دهخداپشت نویس . [ پ ُ ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه در ظهر اسناد نویسد. ظهرنویس . || (ن مف مرکب ) سندی که در پشت آن نوشته شده . || (اِمص مرکب ) ظهرنویسی .
