پغنه

پغنه . [ پ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) پِله و پایه و زینه ٔ نردبان را گویند. (برهان قاطع) :
پغنه ٔ بام دولتت باشد
این چهار آخشیج و هفت فلک .

شهاب الدین (از فرهنگ جهانگیری ) (از رشیدی ).