پلنگر
لغتنامه دهخدا
پلنگر. [ پ ِ / پ َ ل َ گ َ ] (اِخ ) نام پادشاه زاده ٔ زنگیان که در میدان بدست اسکندر کشته شد. (برهان قاطع). پادشاه زنگبار در جنگ با اسکندر :
پلنگر که او بود سالار زنگ
بترسید کآمد ز دریا نهنگ .
پلنگر که او بود سالار زنگ
بترسید کآمد ز دریا نهنگ .
نظامی .